Tagesspiegel για αγωγό ΤΑΡ: "Απροσδόκητος νικητής η Ελλάδα"

03.07.2013
  • Γραμματοσειρά
    - +
    K2_DOUBLE_INCREASE_FONT_SIZE
Ο ενεργειακός χάρτης του ΤΑΡ
Ο ενεργειακός χάρτης του ΤΑΡ Credit © Euractiv.gr

Το μεγαλύτερο μέρος του «Nabucco», της ιταλικής όπερας που συνέθεσε ο Βέρντι, βασίστηκε στην βιβλική ιστορία αναφορικά με τα δεινά που υπέστησαν οι Εβραίοι όταν δέχτηκαν επίθεση, νικήθηκαν και τελικά  εξορίστηκαν από την γενέτειρα τους από Βαβυλώνιο Βασιλιά Ναβουχοδονόσωρ. Αυτά τα δραματικά γεγονότα λειτούργησαν παρασκηνιακά  σε μια μαγευτική ιστορία ρομάντζου και δύναμης. Εκεί εμπεριέχεται το κοινό στοιχείο ανάμεσα στον αγωγό Nabucco και στην ομώνυμη όπερα, της οποίας η τελευταία πράξη έκανε να δακρύσουν από λύπη στην Βιέννη και από χαρά στην Αθήνα.

 

 

Ο αγωγός αερίου δεν ξεκίνησε από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών George W.Bush και προτάθηκε σαν κοινοπραξία μιας ομάδας χωρών της Αυστρίας, της Ουγγαρίας , της Βουλγαρίας, της Τουρκίας και της Γερμανίας. Με την Αυστρία να είναι το τελικό σημείο ενός  αγωγού μήκους περισσότερο από 3.300 χλμ αλλά και οικοδεσπότης πολλών εξεχόντων όπερων, ήταν αναπόφευκτο ότι ο τοπικός τύπος ήταν πολύ πρόθυμος να επιρρίψει περισσότερες ευθύνες για  αποτυχία στην μικρή Ελλάδα.

 

Η διαδικτυακή εφημερίδα format.at εκφράζει την λύπη της για την εγκατάλειψη ενός 11ετούς σχεδίου που προβλεπόταν να ολοκληρωθεί το 2013 , εκτιμάται ότι θα έχει ετήσια δυναμικότητα 31 δισ  κ.μ  φυσικού αερίου που θα μεταφερόταν από το Αζερμπαϊτζάν στην Αυστρία. Με ένα τόνο δυσαρέσκειας, οι Αυστριακοί δημοσιογράφοι παρατηρούν την γενική απουσία ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος για την χώρα της κεντρικής Ασίας, με μοναδική εξαίρεση τον διαγωνισμό της Eurovision. Παρ’ όλα αυτά, στις 26 Ιουνίου ο Αζέρος Πρόεδρος Ilham Aliyey, δρώντας σαν εκπρόσωπος της πανίσχυρης κοινοπραξίας του Shah Deniz 2, ανακοίνωσε ότι ο μικρότερος ανταγωνιστής TAΡ κέρδισε τον διαγωνισμό.  Ο ειδικός σχετικά με την υπόθεση του Nabucco , Gerhard Mangott είπε στην διαδικτυακή εφημερίδα τα εξής : το λειτουργικό κόστος του ΤΑΡ κυμαίνεται στα 2-3 δισ  ευρώ περίπου, ενώ ο Νabucco θα κόστιζε 2 με 3 φορές περισσότερο. Από μια πιο γεωπολιτική οπτική γωνία ο καθοριστικός παράγοντας  ήταν η προοπτική το αέριο του Αζερμπαϊτζάν να απορρέει από την Ιταλία, σε νέες ακόρεστες αγορές όπως το Μαυροβούνιο ή  η Αλβανία, μια διαδρομή που δεν θα ήταν εφικτή διαμέσου του κατώτερου αυστριακού τερματικού κόμβου του Baumgarten.

Η κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ και η πρόσβαση στην μεγαλύτερη φυσική πηγή αερίου του Αζερμπαϊτζάν, καθιστά δυνατό για την Ελλάδα να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους για τους πολίτες της, αν και μια παρόμοια διαδικασία με την Τρόικα είναι μακριά από το να προτείνει ένα επιτυχημένο προηγούμενο

 

Από την άλλη, η γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel ανακοίνωσε ταχύτατα τον θάνατο ενός βασιλιά ("Ο Nabucco πέθανε") και την Ελλάδα σαν τον απροσδόκητο νικητή. Ο πρωθυπουργός Σαμαράς και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Βενιζέλος ενημερώθηκαν την ίδια μέρα αλλά και οι δύο αναφέρεται ότι πάλευαν να καταπιέσουν τον ενθουσιασμό τους μη μπορώντας να περιμένουν μέχρι τις 25, όπου και ανακοίνωσαν την σπουδαία είδηση. Σύμφωνα με μία μελέτη του ιδρύματος οικονομικών και βιομηχανικών ερευνών (ΙΟΒΕ) ο αγωγός θα συνεισφέρει ετησίως 340 εκατ. ευρω περίπου στο Ελληνικό ΑΕΠ και θα δημιουργήσει άμεσα περίπου στις 2000 και έμμεσα άλλες 10.000 θέσεις εργασίας. Ο νέος αγωγός θα διαφοροποιήσει ακόμα τις Ελληνικές προμήθειες  σε αέριο, διότι μέχρι τώρα οι ανάγκες της χώρας καλύπτονται σε ποσοστό 80% από την ρωσική εταιρεία Gazprom, ενώ το υπόλοιπο 20% εισέρχεται σε ρευστή μορφή αποθηκευμένο σε τάνκερ που έρχονται κυρίως από την Β. Αφρική.

 

Μόνο το μέλλον θα δείξει αν οι Έλληνες καταναλωτές έχουν κάποιο λόγο να χαρούν, αφού σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, πληρώνουν την 3η κατά σειρά υψηλότερη τιμή για το αέριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ειδικοί κατηγορούν τον κύριο τροφοδότη αερίου, την Gazprom, που τελικά προσφέρθηκε να περικόψει τις τιμές, όταν τα υπάρχοντα συμβόλαια τροφοδότησης λήγουν το 2016. Παρ’ όλα αυτά , η κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ και η πρόσβαση στην μεγαλύτερη φυσική πηγή αερίου του Αζερμπαϊτζάν, καθιστά δυνατό για την Ελλάδα να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους για τους πολίτες της, αν και μια παρόμοια διαδικασία με την Τρόικα είναι μακριά από το να προτείνει ένα επιτυχημένο προηγούμενο.

 

Με δημοσίευμά του, το πρακτορείο Bloomberg στάθηκε επίσης στο γεγονός ότι η επιλογή του TAP από τις διαχειρίστριες εταιρίες του αζερικού πεδίου Shah Deniz βασίστηκε πρωτίστως σε υπολογισμούς κόστους-οφέλους. Για παράδειγμα, εμπορικά κριτήρια όπως το κόστος μεταφοράς του αερίου στην αγορά και οι ισχύουσες τιμές του προϊόντος στην εκάστοτε χώρα έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην τελική απόφαση. Έτσι, το γεγονός ότι οι τιμές του αερίου στην Ελλάδα και στην Ιταλία ξεπερνούν αυτές της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας (που βρίσκονταν στην διαδρομή του Nabucco), καθώς και το μικρότερο κόστος μεταφοράς από την πηγή (που εξασφαλίζει ο TAP) “διαμόρφωναν μια διαφορά τελικού κόστους που υπολογιζόταν σε δισεκατομμύρια δολάρια”, σύμφωνα με τον πρόεδρο της BP στο Αζερμπαϊτζάν, Al Cook.

 

Τέλος, σε σχετικό της άρθρο η γαλλική Le Figaro επικεντρώνεται στον μεγάλο χαμένο αυτής της απόφασης, τον αγωγό του Nabucco, ένα project που υποστηρίχθηκε πολιτικά τόσο από την Ουάσινγκτον όσο και από τις Βρυξέλλες. Με κινητήριους μοχλούς ορισμένες από τις μεγαλύτερες κεντροευρωπαϊκές εταιρίες ενέργειας, ο Nabucco αποσκοπούσε στην υπερκέραση του μονοπωλίου της Gazprom, με αέριο προερχόμενο από το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν, ακόμα και από το ιρακινό Κουρδιστάν ή το Ιράν. Ωστόσο, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, Node-Langlois, το project παρουσίασε εξ αρχής σημαντικές παθογένειες, κυρίως σε επίπεδο συμμετοχής και προώθησης από τις ενεχόμενες εταιρίες. Η τελική επιλογή του TAP σήμανε το τέλος ενός project που “έτρεχε” για πάνω από 10 χρόνια, ενώ, παράλληλα, δίνει ενθαρρυντικά μηνύματα σε μια χώρα που σπαράσσεται ακόμα από την κρίση, όπως είναι η Ελλάδα.

 

 

 ΠΗΓΕΣ:

Δώστε το σχόλιο σας ...