Εισερχόμενη η χώρα στην 3η εβδομάδα της "Χρυσαυγηάδας" κι ενώ τα ελληνικά ΜΜΕ επιμένουν να διανθίζουν γλαφυρά την υπόθεση προβάλλοντας την σχέση του κόμματος με την σφαγή αμνοεριφίων και την κάθοδο τανκς στο κέντρο της Αθήνας, ο ξένος Τύπος στρέφει αλλού την προσοχή του. Η Wall Street Journal αναδεικνύει μυστικά και απόρρητα έγγραφα συνεδριάσεων του ΔΝT το οποίο ήδη από το 2010 γνώριζε πως το ελληνικό πρόγραμμα πιθανώς να μην ήταν βιώσιμο.
Μία από τις βασικές ανησυχίες που διατυπώθηκαν κατά τη διάρκεια συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν πριν εισρεύσει το πρώτο δάνειο ήταν πως ότι ο σχεδιασμός της διάσωσης ευνοούσε τις ευρωπαϊκές τράπεζες σε βάρος της Ελλάδας. Η μη αναδιάρθρωση του χρέους κατά την έναρξη του αυτού του προγράμματος αποτέλεσε το δεύτερο σημείο τριβής μεταξύ των μελών του ΔΝΤ. Σύμφωνα λοιπόν με αποσπάσματα από τα δημοσιευμένα πρακτικά, ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ, Nogueira Batista, είπε σε μια συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου στις 9 Μαΐου 2010 πως «οι κίνδυνοι του προγράμματος είναι τεράστιοι.... μπορεί να θεωρηθεί όχι ως διάσωση της Ελλάδας, η οποία θα πρέπει να υποβληθεί σε μια επώδυνη προσαρμογή , αλλά ως ένα σχέδιο διάσωσης των ιδιωτών κατόχων του ελληνικού χρέους, δηλαδή κυρίως των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων».
Pablo Andrés Pereira: "η προτεινόμενη στρατηγική του ΔΝΤ θα έχει οριακή επίδραση στα προβλήματα φερεγγυότητας της Ελλάδας... και είναι πολύ πιθανό ότι η Ελλάδα θα καταλήξει σε χειρότερη κατάσταση μετά την εφαρμογή αυτού του προγράμματος”
Τα ίδια πρακτικά έδειξαν επίσης ότι σχεδόν το ένα τρίτο των μελών του συμβουλίου, τα οποία αντιπροσωπεύουν πάνω από 40 χώρες εκτός Ευρώπης προέβαλαν σοβαρές αντιρρήσεις κατά τη συνεδρίαση: «Η εναλλακτική λύση της εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους θα έπρεπε να τεθεί επί τάπητος, καθώς η προτεινόμενη στρατηγική θα έχει οριακή επίδραση στα προβλήματα φερεγγυότητας της Ελλάδας... και είναι πολύ πιθανό ότι η Ελλάδα θα καταλήξει σε χειρότερη κατάσταση μετά την εφαρμογή αυτού του προγράμματος” είχε δηλώσει προφητικά ο εκπρόσωπος της Αργεντινής Pablo Andrés Pereira. Ακολουθώντας άθελα του την παλαιότερη τακτική συχνής επίκλησης της Αργεντινής από τον ΣΥΡΙΖΑ, το μέλος του ΔΝΤ από την πανέμορφη χώρα της Λατινικής Αμερικής πρόσθεσε ότι το πρόγραμμα “φαίνεται να επαναλαμβάνει τα λάθη (δηλαδή την μη βιώσιμη δημοσιονομική λιτότητα) που έγιναν στην πορεία προς την κρίση της Αργεντινής το 2001".
Μετά τον Βραζιλιάνο και τον Αργεντινό ακολούθησε κι ο Ελβετός εκπρόσωπος στο ΔΝΤ René Weber, σε μία συνεδρίαση που μοιάζει όλο και πιο πολύ με άνοστο ανέκδοτο, ο οποίος αμφέβαλλε κι αυτός έντονα τις αναπτυξιακές παραδοχές, “καθώς ακόμη και η παραμικρή αρνητική απόκλιση από τις ούτως ή άλλως υπεραισιόδοξες αναπτυξιακές προβλέψεις θα καθιστούσε το επίπεδο του χρέους μη βιώσιμο μακροπρόθεσμα”.
Με όλη την σοφία της μακρινής Ανατολής, ο εκπρόσωπος της Ινδίας Arvind Virmani έκρινε κι αυτός πως το βάρος του προγράμματος θα αποδεικνυόταν δυσβάστακτο για μία μικρή οικονομία. Πρόσθεσε επίσης πως “ακόμη και αν εφαρμοστεί επιτυχώς, θα προκαλέσει ένα αποπληθωριστικό σπιράλ, λιγότερη απασχόληση και μειωμένα φορολογικά έσοδα, τα οποία θα υπονομεύσουν τελικά το ίδιο το πρόγραμμα", απογοητεύοντας εκείνους που πίστευαν πως επειδή η Ελλάδα δεν εφάρμοσε “ορθά” το Μνημόνιο χρειάζεται… περισσότερο Μνημόνιο. Όλες αυτές οι αντιρρήσεις αγνοήθηκαν από τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες ήταν σε θέση να εγκρίνουν το πρόγραμμα διάσωσης, διότι συνολικά αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ των ψήφων εντός του ΔΝΤ. Ίσως τελικά η Ηνωμένη Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες να βρίσκονται πιο κοντά απ’ όσο θα πίστευαν κι οι ίδιες.
